Wat een verrukking

Xenakis is een muziekarchitect. Hij brengt verandering in de traditionele verdeling van het orkest. Hij doet het uit zijn voegen barsten, verspreidt de muzikanten, of verenigt tegenovergestelde timbres door bijvoorbeeld een hobo en een xylofoon, of een piccolo en cello naast elkaar te plaatsen. Op die manier biedt Xenakis ons nieuwe klankperspectieven en ongehoorde akoestische associaties. De ruimte wordt bevolkt door talrijke klankwerelden, door zingende nevels… De emotie zelf ontdekt gewaarwordingen die ze zich zelf nooit had kunnen inbeelden… Wat een verrukking.